Pro acabbare in bellesa custu annu de Lapis cun sa rubrica nostra “Fillu de chini ses”, abetende sa vigìlia de Paaschixedda non podia chi intervistare a issu, su prus sìmbulu famadu de custas festas, su chi totu is pipios isetant cun is ogros a chelu, pro retzire is donos e is istrinas. Bestidu de ruju, cun sa barba longa e bianca, andat subra de unu tragu cun is rennas chi bolant. Cun s’agiudu de is collaboradores suos, is elfos, renesset a acuntentare totu is chi creent in issu e in sa maghia de Paschixedda. Custa borta non serbit agiudu meda pro intzertare, est issu, Babbu Nadale.
A bellu, ca non so acostumada a biagiare in unu tragu
(Babbu Nadale m’est portende cun issu pro is ùrtimos averiguamentos de su tragu. Gei paret totu a postu, est faghende unos cantos de furriotos in chelu, àteru chi aparèchios!)
Timende ses? Custu est su tragu de Babbu Nadale, ite cosa ti diat pòdere incapitare?
De m’agatare a s’àtera parte de su mundu sa note de Paschixedda! Comente est chi renesset a fàghere su giru de su mundu in una note ebbia?
Gei nde cheres ischire de cosa…Custu est unu segretu, chi bos ddu naro, spàciat sa maghia! Isco chi calicunu at fatu istùdios pro cumprèndere comente siat possìbile, sighende s’ipotesi iscientìfica de su chi narant “Multiverso”, est a nàrrere s’esistèntzia de universos chi esistint in su matessi tempus foras dae s’ispàtziu-tempus, is chi mutimus dimensiones parallelas. Però oe non tèngio tempus pro mi firmare cun custos resonamentos de fìsica, ajò ca depo cuncordare ancora is ùrtimos regalos e donare a papare is rennas in antis de cumentzare su giru.
Tando andamus! Ma in ue s’agatat sa domo de Babbu Nadale?
Calicunu pensat chi deo biva in Norvègia, àteros in Isvètzia, in Groenlàndia, in su Polo Nord o in Lapònia. Ma no apo a nàrrere nudda, mancu a tie! Ca tocat de amparare su logu in ue s’gatat sa fàbrica mea de gioghitos, depet abarrare unu segretu…
Tando comente faghent a ddi lòmpere is lìteras chi intregant is pipios?
Ca no importat a cale indiritzu ddas mandant, deo ddas retzo semper. Sa posta de pipios pro Babbu Nadale connoschet bene su caminu, sighit su caminu de is disìgios e arribbat dereta a su coro meu, prenu de generosidade, ca su sentidu de Paschixedda est pròpiu custu, su bonucoro.
Ascurta Babbu Nadale, ma is rennas sunt oto o noe?
A primìtziu fiant otu ma posca apo aciuntu a Rudolph ca porta unu nasu ruju chi lughet a de note e m’agiudat a bìdere mègius is bias de su chelu, est comente a unu faru.
Ma est berus chi ddis praghet sa pistinaga?
Ello! Andant macas! Difatis deo ddu naro semper a is pipios de lassare una pistinaga pro is rennas e mancari una tassa de late pro mene ca podet èssere chi tèngia unu pagu de sidi cando apo a colare in domo insoro. A nàrrere sa beridade mi praghent fintzas is durches ma chi sigo a nde papare medas custu bestire non mi cabet prus e chena de custu bestire non dia a èssere prus Babbu Nadale.
E is elfos chi dd’agiudant cun is gioghitos, medas sunt?
Medas? Oh oh oh! Càstia apo pèrdidu su contu, sunt medas e lestros, parent bardùnfolas! No abarrant mai firmos pro ddos contare. Sunt un’agiudu mannu, una prenda.
De ite tenet prus timoria Babbu Nadale?
De totu su chi est dannàrgiu pro is pipios ma mescamente de sa gherra. Sa gherra, cando non ddos ochit, bogat su risitu a is pipios. Tue dd’as mai portadu unu donu a unu pipiu tristu? Est terrorosu. Non renesso a nche fàghere nudda mancu deo, nointames custa cara risulana e is donos meos.
Cando deo fia pitichedda paris cun Babbu Nadale colaiat fintzas Gesùs Bambinu a giùghere is donos. Immoe giai nemos nde fueddat, vostè dd’at prus torradu a bìdere?
Est pròpiu gasi, tenes resone. A mie mi faghet praghere a èssere su sìmbulu de Paschixedda, a ischire chi totu is pipios m’isetant in custa note ispantosa, però a dolu mannu depo nàrrere chi sa gente at pèrdidu sa fide, s’ispera, at ismentigadu su sentidu prus fungudu de Paschixedda e tando bos chèrgio regordare chi sa chi festamus est sa nàschida de Gesùs e tocat de abèrrere su coro nostru pro ddu retzire, in antis meda chi sa ghenna a mie pro is donos.
Mi nde fatzat falare de custu tragu chi m’est pighende a scimìngios de conca. Tando nos bidimus luego. E norabonas pro custa Paschixedda, chi siat prena de paghe e amore in totue.
Norabonas a tie e a totu su mundu. Deo sigo in sa maghia.
Manuela Ennas
