Fillu de chini ses? Mafalda

A pustis de custu perìodu de pàsiu pro mesaustu apo pensadu de serrare su mese cun unu personàgiu pensadu mescamente pro is pipios e est pro custa resone chi apo chircadu in totu is maneras possibiles de interbistare a una figura chi at ecisadu generatziones intreas e chi ancora oe abarrat un‘icona intre is prus famadas in su mundu de su fumetu.

Nàschida in is annos ’60 cun su naturale de “pitzinna rebella” pro un’annùntziu publitzitàriu de
samunadoras, b’at postu pagu tempus pro divènnere sa protagonista nodida de unos cantos de libros, revistas, giornaleddos bèndidos in totu su mundu. Bos potzo nàrrere chi est una pipia de ses annos, cun totu is caraterìsticas de is pipios de cussa edade, ma cun una punna averiguare is cosas comente a una manna. Non ddi praghet sa minestra, est atenta meda a is problemas sotziales de su mundu, non dd’acabbat mai de fàghere preguntas a is mannos. E difatis mi dda so timende chi at a èssere issa a ddas fàghere a mie. Creo chi non bi siant dudas, oe apo a adobiare a Mafalda!

Salude sa pipia, beni bènnida!

Salude a tie, ma ite ti narant?

Deo mi naro Manuela, però ponimus in craru chi inoghe is preguntas ddas depo fàghere deo.

Ah non ddas depo fàghere deo? A mie mi praghet meda a ischire is cosas. M’agradat a averiguare, a iscobèrrere…

E gei l’isco bene! Ca so amantiosa de is aventuras tuas…Ma Mafalda chie est de a veras?

Deo so unu personàgiu de s’immaginatzione nàschidu dae s’imbentu de s’argentinu Joaquín Lavado, prus connotu cun su nòmine de Quino. Issu aiat pigadu ispiratzione dae una pitzinna presente in su romanzu de David Viñas, Dar sa cara, publicadu in su 1962 in Argentina, e sa primu essida mea est istada in su 1963 cando un’azienda de eletrodomèsticos, sa Mansfield, dd’aiat cumandadu unu traballu de publitzidade,chi a nàrrere sa beridade posca non fiat mancu serbidu, sende ca a s’azienda non ddi fiat agradadu pro nudda.

E duncas una nàschida pagu assortada?

Ello, mi nc’aiat serradu luego e totu a intro de unu cadàsciu. Tenia àsiu deo de ddu tzerriare…Nudda! E insaras pensaia a ite totu fàghere , giogaia a sola, mi faghia mille preguntas…Però s’annu a pustis mi nd’aiat torradu a bogare a pìgiu pro realizare una sèrie satìrica de pinturas pro Primera Plana, unu giornale argentinu de importu. Fiat istadu s’amigu suo Julián Delgado, s’editore de cussu giornale, a si ddu propònnere. E sa cosa fiat sighida pro unu bellu pagheddu de tempus…

A Quino dd’istimant ancora oe in totu su mundu…

Gei ddu creo. Issu est istadu de a veras un’isteddu pro su mundu de su fumetu e non ddu so narende pro ite nd’at pesadu a mie ma pro ite ca est unu sentidu comunu intre de is amantiosos de su fumetu. Sa passione pro su mundu de su disinnu dd’aiat eretada dae unu tziu chi traballaiat comente a gràficu, passione chi dd’aiat giutu a prodùere is primas fainas in is annos ’50, a s’arbèschida de una renèssida chi dd’at permìtidu de intrare intre sas firmas prus brillantes de is giornaleddos a fumetos. Prus a tardu, in su 1965, aiat cumentzadu a publicare in is pàginas de su cuotidianu El Mundo, de Buenos Aires. Est in cue chi Quino m’at
postu acanta a Manolito, Susanita e Felipe. E cun issos mi so ispassiada meda de prus!

Però cussu giornale at serradu a pustis de pagu tempus…

Sissi, in su 1967. Però in su 1968 Quino aiat torradu a publicare is aventuras meas cada chida in su giornale Siete Días Illustrados, sighende a ammanniare sa fama mea. Aiat traballadu fintzas a su mese de làmpadas de su 1973 renessende a cuncordare prus de 3.000 comic strip e posca si fiat firmadu pro no arriscare de èssere pagu originale e pro si pòdere dedicare a àteros progetos puru.

E tue? Torra in su cadàsciu?

Balla ca no! Custa borta non bi so abarrada! Apo cumentzadu a girare peri su mundu gràtzias a is regortas de is aventuras meas. Tue pensa chi sa primu editzione est spaciada in bìndighi dies. E pensa chi a bellu a bellu meas ddas ant bortadas in prus de trinta limbas! So lòmpida in totue.

Ma totu custa renèssida non fiat tropu pro una pipia?

A nàrrere sa beridade issu m’at semper fatu fàghere sa vida mea, de pitzinna! Deo no est chi mi nde so abitzada de totu cussa renèssida. Ladinu chi cando Quino at inghitzadu a bìnchere prèmios in contu de Mafalda deo puru nde fia cuntenta, pruschetotu ca asumancu in cussas dies non m’obrigaiat a mandigare sa minestra!

Vitziosa ses berus?

Comente a totu is pipios! Tue dda papas sa minestra?

Deo giai, ma de pipia mancu deo eh! Però deo non tenia su segretu tuo pro mi serenare cando mi pigaiat su nervosu.

Ah! De su Nervocalm ses faeddende? Chi ti ndi serbit ndi tèngio pagu pagu semper in busciaca eh! Deo non ddi potzu fàghere de mancu. Cun totu su chi acontessit in su mundu su nervosu mi benit e comente puru!

Bida dd’as sa chistione de is giambamentos climàticos?

O totu cussos pitzinnos chi sunt patende sa fàmene, o totu is chi batallant pro is deretos insoro? Ohhhh, mi so giai inchietende…

Ascurta prova a mi ddu fàghere tastare, pagu pagu però!

Mi’, ti nde lasso unu pagheddu. Ma immoe mi nche depo fùere ca babbu e mamma ant a èssere giai disisperados ca so essida de diora.

Gràtzias meda Mafalda,e gràtzias pro sa cumpangia chi faghes a is pipios de totu su mundu.

Gràtzias a issos chi nde faghent a mie!

Manuela Ennas


Atividade realizada cun su contributu de sa Regione Sardigna – IMPRENTAS 2021-2022.
LR 22/2018, art. 22
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2021-2022.
LR 22/2018, art. 22

Diventa anche tu sostenitore di SardiniaPost.it

Care lettrici e cari lettori,
Sardinia Post è sempre stato un giornale gratuito. E lo sarà anche in futuro. Non smetteremo di raccontare quello che gli altri non dicono e non scrivono. E lo faremo sempre sette giorni su sette, nella maniera più accurata possibile. Oggi più che mai il vostro supporto è prezioso per garantire un giornalismo di qualità, di inchiesta e di denuncia. Un giornalismo libero da censure.

Per ricevere gli aggiornamenti di Sardiniapost nella tua casella di posta inserisci la tua e-mail nel box qui sotto:

Related Posts
Total
0
Share