Oe m’est tocadu unu personàgiu de a veras foras de su comunu, de cussos difìtziles, cun unu naturale chi in pagos ant cumprèndidu, ma chi dd’at fatu connòschere a generatziones de amantiosos de sa mùsica e chi ancora oe dd’istimant comente a unu mitu. At a èssere de gana bona?
Salude Kurt, comente andamus? Nos podimus nàrrere de tue?
“A marolla, semus giòvanos…E is losingas non faghent pro mene”.
In contu de giòvanos, tue ses istadu naramus unu portaboghe de cussa generatzione X chi in is annos Noranta si poniat malliones lados, camisas de flanella, botinos de pedde e chircaiat de contare s’esistèntzia cun sa mùsica e cun cussu istile chi naramus grunge. Ma tue comente fias a pitzinnu?
“Deo so nàschidu in s’Istadu de Washington in su 1967, in una tzitadina in sa costera de s’ocèanu Pacìficu, in prena crèschida econòmica e famada pro s’indùstria de su linnàmene. Deo fia su primu fìgiu e su primu nebode de sa famìlia mea. Mamma mea naraiat chi fia unu pitzinnu magnèticu. Puschetotu fia de cussos pitzinnos chi no abarrant mai firmos, abistos, crosidados. Fia capassu de mi nd’arregordare partes de pellìculas a memòria. Ma custas chi a die de oe podent parre fintzas calidades, a cussos tempos ddas ant cunsideradas comente a unu “istorbu de s’atentu”. Dae insaras sunt cumentzados is problemas. Annos difìtziles pro mene , in ue mi so intèndidu isballiadu, comente a unu càrrigu malu de apoderare pro sa famìlia”.
Prus chi unu contu de sa pitzinnia, sa tua paret una diàgnosi…
“Emmo, est pròpiu gasi. Non pro nudda mi so inchietadu cun su mundu. Naraiant chi fia rebellu, ma fiant issos a non mi cumprèndere. Babbu e mamma si sunt lassados e mi portaiant pista-pista, ma sa beridade est chi m’ant semper refudadu. In prus ant seberadu de mi donare meighinas, pro mi tènnere sulenu, aici naraiant, e duncas non tocat a s’ispantare chi pustis deo apo esageradu, seberande de pigare sustàntzias peus. Dd’apo fatu pro chircare de no intèndere cussa solidade, cussos dolores de s’ànima, cussu sentidu de dispraghere chi m’at semper fatu cumpangia. Ma fiat un’abbàgliu, a dolu mannu”.
Fintzas a cando no as agatadu sa cumpangia de sa mùsica…
“In sa famìlia mea sa mùsica fiat de domo. Deo dd’intendia cùrrere in is benas, mancari custa siat una manera de nàrrere chi mi deghet pagu, finas dae piticu. Posca, cando apo lòmpidos is 14 annos, m’ant regaladu una chiterra elètrica, e mancari esseret posta male, m’at donadu una bortada a sa vida. Apo cumentzadu a istudiare, e pruschetotu a adobiare àteros musicistas pro nde pesare una truma. A bellu a bellu, in mesu a dificurtades e peleas, calicunu at inghitzadu a apretziare sa mùsica nostra e aici sunt nàschidos is Nirvana, chi ant iscritu s’istòria de su Grunge, comente fias narende tue. In su 1991, tenia 24 annos, cun sa regorta “Nevermind” semus intrados cun totu is onores in su mundu de sa mùsica. Est istada comente a una cunsacratzione. De seguru sa mùsica m’at agiudadu meda a contare su chi tenia a intro. A bortas m’at torradu fintzas su risitu. Ma so abarradu semper unu serradu, mi praghiat istare a sa sola, comente si narat a mi lìnghere is fertas”.
Mancu s’amore est renèssidu a ti nde fàghere essire de totu custa tribulia?
“In su 1992 mi so cojuadu cun Courtney Love. Amus cumpartzidu cosas meda, cussas feas ma pruschetotu sa matessi passione pro sa mùsica rock. Amus tentu una fìgia, Frances Bean. A pustis de sa nàschida de sa pipia in is pàginas de Vanity Fair fiat essidu un’artìculu chi acusaiat pobidda mea de àere fatu impreu de cussas sustàntzias in is meses chi dda fiat abetende. Si nde fiat pesadu un’iscàndalu e si nd’aiant leadu sa pipia. Petzi a pustis de unu perìodu de curas pro nois e protzessos longos amus torradu a tènnere s’afidamentu. Faghet dannu ancora…Est istadu unu dolore mannu. E deo non so bonu a mi nde iscabùllere dae su dolore, est pro custu chi apo semper chircadu de mi nde fuire”.
Difatis nos as lassadu tropu a lestru
“Segundu mene in custu mundu nche so lòmpidu pro carchi faddina arcana. Però creo de àere lassadu unu messàgiu de importu pro is giòvanos, mancari sa vida mea non siat un’esèmpiu de sighire, ca si podet fàghere de prus e mègius puru pro gherrare is sufrimentos de sa vida. Ma est andada aici…E deo non potzo e non chèrgio mudare nudda de su chi so istadu”.
No amus chistionadu de is amigos tuos…
“Nd’apo tentu pagos, ma unu fiat semper cun mene. Ddi narant Boddah. Est un’amigu chi at bìvidu in s’immaginatzione mea. Est neghe de issu chi apo fatu tontesas, dd’apo postu in mente cando m’at batidu in arrastos lègios. Però m’at fatu semper cumpangia, fintzas totu is bortas chi mi so acostadu a sa morte. Ma deo dd’ischia dae minore chi dia èssere istadu una rockstar e chi dia èssere mortu a 27 annos. Ddu podes preguntare a is cumpàngios meos de iscola, ca ddu naraia semper. Ischia totu, comente chi dd’aere giai bistu. In antis de lassare custu mundu a Boddah dd’apo fintzas iscritu una lìtera, pro ddi nàrrere adiosu”.
Insaras Kurt deo ti saludu e ti torro gràtzias pro custa ciaciarrada. Ti potzo pregontare de serrare cun sa cantzone chi mi praghet de prus…“Come as you are”
Emmo…
Come as you are, as you were
As I want you to be
As a friend, as a friend
Manuela Ennas
