A iscrìere chi Riyad est sa Meca noa de su fùbalu – bidende sas còmporas de custos meses – est forsis sa cosa prus bamba chi si potzat propònnere e duncas est pretzisu a la brusiare giai dae sa prima riga de custu artìculu de Lapis. Fintzas ca su giogu de sa botza est petzi una de sas chistiones in s’agenda de sos monarcas sauditos.
Su tiru mànchinu de Mancio. In Itàlia su contu de su fùbalu àrabu est ligadu a sa figura de s’ex cummissàriu tècnicu de sa natzionale Roberto Mancini. Su “Mancio” chi aiat esordidu comente allenadore de sa seletzione pròpiu contra a s’Aràbia Saudita su 28 de maju de su 2018 (binchende 2-1); su chi amus connotu comente su chi at bìnchidu s’europeu ma chi non nch’at giutu sos biaitos a su mundiale de su Qatar; su chi amus bidu finas a como in tv protagonista de milli publitzidades semper cun sa beste de su ct tricolore; su chi – mudu mudu – fiat in cuntatu cun sos àrabos dae carchi mese pro si nche sètzere in sa panchina de sos astores birdes. Su cuntratu suo, triennale cun punnas cualificatòrias pro sos mundiales nordamericanos de su 2026, nche lompet a 30 milliones pro cada annu (belle deghe bortas in prus de su su chi sa Figc at a intregare a Luciano Spalletti, pro nàrrere). Beru est chi sos àrabos iscrient dae dereta conca a manca, ma a cussu cuntratu, in tretos de Coverciano, lu sunt bidende comente unu intre sos prus tiros mànchinos chi su gemellu de retes de Vialli podiat iscùdere.
Su fùbalu in Aràbia. Mancini no est s’ùnicu personàgiu de su giogu de sa botza chi nch’est fertu a cue. Cheret chi cumprendemus sa dinàmica, ca non semus faeddende de ingàgios de gente conca a sa pensione. Giogadores comente su galitzianu Gabri Veiga, 21 annos, comporadu dae s’Al Ahli cando chi pariat giai bestende·si sos colores asulos de Nàpoli, o comente sa botza dorada lionesa-algerina Karim Benzema (dae su Real Madrid a sa màllia de s’Al Ittihād), nos donant s’idea de sas punnas de sa famìlia reale chi controllat su fundu sovranu Pif (Public investment fund) dae ue nd’essit su dinare chi est serbidu a comporare gente che a Cristiano Ronaldo, Neymar e galu àteros. Cuntratos a ses tzifras. Sa punna no est petzi sa de su “sportwashing”, cun sas fainas de sos atletas chi covecant sas cunditziones polìticas e sotziales de sa ditadura àraba (monarchia assoluta islàmica familiare). Ca fintzas àteras bi nd’at: sa de fàghere de sa Saudi Pro League unu campionadu prus cumpetitivu; sa de bìnchere sa Copa de su mundu de sos club cun una de sas iscuadras suas; sa de ospitare unu campionadu mundiale de natzionales; e fintzas sa de giogare in Champions League.
S’intrada in sos paisos Brics. Custu interessu pro su fùbalu no est una cosa de pagu contu pro sos monarcas àrabos. E no est nemmancu s’ùnica. Su paisu mesu-orientale, dae su mese de ghennàrgiu de su 2024, at a èssere parte de sos Brics (annanghende·si a su Brasile, a sa Rùssia, a s’Ìndia chi como nch’est in sa luna, a sa Tzina e a su Sud Àfrica) in pare cun Argentina, Egitu, Etiòpia, Iran e Emirados àrabos unidos. Cun custas intradas noas custos paisos Brics ant a rapresentare su 36% de su Pib mundiale e su 47% de sa populatzione de su praneta intreu. E a su chi si narat àteros si bi nd’at a annànghere a pustis. S’Aràbia, duncas, in prus de èssere parte de s’Opec (s’organizatzione de sos paisos esportadores de petròliu), como est una cumponente se su polu in antìtesi a s’otzidentale. Unu polu otzidentale chi cun sos sauditos b’at semper agatadu cumbenièntzias, bajulende su chi no ant bajuladu in aterue.
S’Europa in unu cugione. Sas crònacas polìticas de custos ùrtimos annos mustrant comente su continente betzu est oramai un’idea chi no est prus sa chi podiat èssere carchi deghènniu a como. Sa gherra in Ucraina at atzelleradu sa crisi sua. E sa crisi est fintzas in su fùbalu, cun sas sotziedades chi chircant de sanare sas finàntzias issoro cun su dinare àrabu, sena però ischire si sunt mossighende·si sa coa che a su cane.
Mauro Piredda
