Su Cnel fiat comente su “Bandidu” de sos Cordas et Cannas: «Nisciunu lu cheriat». Totu cantos lu cheriant eliminare a su puntu chi, custa eliminatzione, fiat s’ùnica cosa ecumènica in intro de su pachete referendàriu de Matteo Renzi, su 2016. Como su Cnel – prus chi non biu in sas funtziones suas – s’est espressadu in contu de una cosa chi, imbetzes, in medas diant chèrrere. E comente? Narende chi nono a su salàriu mìnimu. Ma ite est su Cnel? Est su Consìgiu natzionale de s’Economia e de su Traballu, un’òrganu de rilievu costitutzionale prevìdidu dae s’artìculu 99 de sa Carta republicana cun funtziones consultivas cunforma a sos sèberos de Guvernu, Càmeras e Regiones. Eris, giòbia su 12 de santugaine, su presidente suo Renato Brunetta at faeddadu in cunferèntzia de imprenta acrarende chi in Itàlia non bi nde cheret, de salàriu mìnimu. Pro ite? Ca a bisu suo, a bisu de sa majoria de su Cnel (contràrios sos rapresentantes de Cgil, Uil e Usb in pare cun chimbe espertos nominados dae su presidente de sa Repùblica), non diat risòlvere su problema de su traballu male pagadu. Ca a bisu suo, a bisu de sa majoria de su Cnel, sa solutzione est «contratatzione, contratatzione, contratatzione».
Repìtidu tres bias belle pro chi sa cosa siat prus profetosa de sas contratatziones chi amus connotu. B’at de nàrrere chi sa valutatzione de su Cnel no est vinculante, ma est unu pàrrere chi s’annanghet a sos chi amus connotu dae sos bancos de su guvernu e de sa majoria parlamentare e chi essit a campu a pustis de meses e meses de allega prus chi non polarizada. In istiu, pro nàrrere, b’at àpidu duas propostas de lege: una de su tzentru manca pro unu salàriu mìnimu de 9 èuros; una de Unione popolare (mancari non carculada meda peri sos mèdios de comunicatzione) chi imbetzes nde proponiat 10. Su guvernu, l’ischimus, est contràriu a custa medida, chi però non dispraghet a parte manna de s’eletoradu suo. Duncas b’at àpidu finamentas un’addòbiu intre sas partes, cun cunvoca dae Palatzu de Chigi, ma cun su nudda essidu a campu e cun s’isetu de sa valutatzione de su Cnel. Una manera de protzèdere, custa, chi at postu prus in seguresa su guvernu chi, ei, no at naradu deretu chi nono, ma l’at fatu nàrrere a un’organismu presèdidu dae un’ex ministru de Forza Itàlia cun ideas prus chi non connotas e chi in su tempus at publicadu istùdios in contu de salàriu mìnimu, totu cantos chi non bidiant bene custa solutzione de amparu.
Duncas su guvernu ischiat a chie fiat deleghende. S’assemblea at votadu cun 39 cumponentes contra a su salàriu mìnimu, 15 ebbia a favore e 8 astènnidos. Custa sa cumpositzione de su Cnel (64 consigeris in totu): 10 espertos intre economistas, sotziòlogos e giuristas (8 nominados dae su presidente de sa Repùblica e 2 dae sa presidèntzia de su Consìgiu de sos ministros); 22 consigeris chi rapresentant sos sindacados de sos traballadores dipendentes; 9 pro sos autònomos; 17 pro sos assòtzios de sos meres; 6 pro su de tres setores. Cgil, Uil e Usb (giai mentovados) a banda, chimbe de sos 10 espertos ant presentadu una proposta de isperimentatzione de su salàriu mìnimu petzi in sos setores prus crìticos e prus male pagados. Ma no est passada in cussa assemblea cun una majoria chi non nd’at chertu s’intesa nemmancu isperimentende·lu pro pagos. Como sas opositziones de tzentru manca b’ant a torrare a proare in intro de custu mese in Parlamentu, ma sas ideas in cussu logu sunt craras e nudda b’at chi potzat fàghere mudare idea a su guvernu pròpiu como chi s’est espressadu su Cnel. Ma, mancari aprovende·bi·la a sa minoria, b’at de si pregontare: a diant bastare 9 èuros mìnimos cun s’inflatzione creschende?
Mauro Piredda
