Chenàbura su 29 de santugaine, a is bator de sero, in s’àula magna de sa Pontifìtzia Facultade Teològica de sa Sardigna e in direta in su canale de YouTube de sa matessi Facultade, s’at a tènnere unu seminàriu de istùdios subra de su binòmiu arte e teologia po cantu pertocat sa figura de s’artista famada Maria Lai.
‘Maria Lai. Presèpios e Via Crucis: mudìmene e bòidu de un’ispantu est difatis su tìtulu de su seminàriu organizadu in collaboratzione cun s’Archìviu Maria Lai, pro meledare subra de s’ispiritualidade de s’artista, s’imbentu e sa produtzione sua de is Presèpios e de sa Via Crucis. Su significadu de sa relata intre de arte e teologia in Maria Lai e in is fainas artìsticas suas aunit a pare su Presèpiu e sa Via Crucis in un’ùnica punna cara a s’infinidu.
In s’addòbiu pro resonare de custas chistiones, a pustis de is saludos de su prèside de sa Facultade, don Francesco Maceri, e s’introdutzione de monsignor Antonello Mura (cantzilleri mannu de sa Facultade Teològica de sa Sardigna), ddoe ant a èssere is interbentos de Simona Campus (Universidade de Casteddu) subra de “Faeddare a pustis de unu mudìmene longu est una cosa giusta. Finidu e infinidu in sa poètica de Maria Lai”; Elena di Raddo (Universidade Catòlica de Milanu-Brèscia) subra de “‘Arcanu chi s’intèrrogat subra de s’òmine’.Is Presèpios de Maria Lai”; Elena Pontiggia (Acadèmia de Brera, Milanu) subra de “Unu filu pro sa Via Crucis”; Micol Forti (Museos Vaticanos, Tzitade de su Vaticanu) subra de “Rùere cara a susu: is pedras in sa Via Crucis de Cardedu”.
S’addòbiu dd’at a ghiare Giuseppe Lezzi (M77 Gallery, Milanu) e dd’at a serrare s’interbentu a incuru de de Maria Sofia Pisu (presidente de s’Archìviu Maria Lai). Comente a at iscritu Elena Pontiggia, in Maria Lai su presèpiu “tenet unu sentidu religiosu ladinu e in su matessi tempus est capassu de si fai una cresura leopardiana chi podet ingendrare e giare princìpiu a is pensamentos prus diferentes: sa meditatzione subra de s’esistèntzia de s’òmine, de sa sorte, de sa nàschida, de su connoschimentu, de is afetos, ma fintzas subra de sa relata intre de terra e chelu, intre de òmines e mundu naturale.
Est una màgine de sa famìlia, ma fintzas de su biàgiu, de ogni biàgiu, chena de lassare a una banda su biàgiu de sa vida […] Est s’istòria de una relata funguda intre de sentidu umanu e sentidu divinu, de unu ligàmine cun s’infinidu chi non podiat no incantare un’artista comente a issa. Su presèpiu ddu tèngio a coru– naraiat s’artista –comente a esperièntzia de calicuna cosa chi, prus nde chirco su chi non faghet a espricare, e prus agato beridade, prus torro che pitzinna notzente, e prus torro a nàschere”.
Cun is presèpios Maria Lai collit s’essèntzia, sa sustàntzia de sa màgine de sa nàschida de su Messia e de s’adoratzione de is pastores e de is Urreis pigada de su Vangelu, e nde marcat s’annu de sa nàschida cun unu tìtulu prenu de alentu: s’annu zero. De is manos de Maria Lai naschent manufatos pòberos ma nodidos, fraigados cun sapièntzia antiga, monumentos piticos a su disìgiu de paghe e de fraternidade, iscenografias piticas e diligas chi riproduint su mundu intreu, s’istòria, is bisos e is utopias chi resistint ispartos in ogni logu de sa terra, intre is pòpulos.
S’addòbiu est abertu a totu is chi ddoe cherent leare parte ma tocat de tènnere sa certificatzione birde e in prus at a fàghere a ddu sighire, comente fiamus narende, in direta in su canale de YouTube de sa Facultade Teològica de sa Sardigna, pro donare a totus sa possibilidade de ascurtare mancari a distàntzia.
In su mentres de su seminàriu de istùdios, in is locales de sa Facultade, at a èssere ammaniada una mustra temàtica de unas cantas òberas de s’artista de Ulassa.
Manuela Ennas
