Sabudu passau, su 2 de mesi de ladàmini, in mesu a su programma de is atòbius cuncordaus po sa de seti editzionis de su Festival Prèmiu Emilio Lussu a incuru de su diretori artìsticu Alessandro Macis e de Patrizia Masala de s’assòtziu L’Alambicco, sa giuria internatzionali at donau is prèmius a is bincidoris de sa setzioni Narrativa e Fumetu.
Po sa Narrativa, sa giuria ghiada de su scritori Guido Conti, at premiau a Edith Bruck cun “Il pane perduto”, imprentau de sa domu imprentadora “La Nave di Teseo”.
Su volùmini iat arrìciu parris a favori de luegu etotu , in totu is fasis de is fainas de sa giuria, e fintzas in is trumas de letura chi traballant in collaboratzioni cun su prèmiu, cun is redatzionis de is letoris de sa rivista “Fuoriclasse” e de su Cisle de Torinu e de su Cisesg “Tzentru de stùdius Sirio Giannini” de Seravezza, in provìntzia de Lucca. Su romanzu dd’ant sceberau aìnturu de is prus de centu lòmpius in redatzioni.
“Candu apu scìpiu de ai bintu su Prèmiu Lussu giai giai no nci creia, e mi seu arregordada de dònnia mamentu passau in domu de Emilio Lussu – at nau sa bincidora ammentendi s’amistadi e su ligàmini chi dd’acapiàt a Emilio e Joyce Lussu – Seu cuntenta meda, mi dispraxit sceti dde no podi essi inguni cun bosàterus”.Difatis po arrexonis de saludi, sa critora Edith Bruck no est pòtzia benni in Casteddu e at arriciu su prèmiu in collegamentu vìdeu cun sa Sala Castello de s’hotel Regina Margherita. At saludau totu cummòvia su pùblicu de su fèstival torrendi gràtzias po custu arreconnoscimentu chi sa giuria at doanu de comunu acordu e chena de tenni duda peruna.
“Il pane perduto est un’arresùmini narràtivu de su mundu de custa scritora chi at scìpiu contai, cun is ogus de una piciochedda de trexi annus, is sentidus lèbius de is tempus de sa pipiesa, su degòlliu e is doloris de sa gherra in is campus de isperdimentu de Auschwitz, sa torrada a domu, e is dificurtadis po si ndi torrai a strantaxai e torrai a aderetzai sa vida. Cun is fueddus una lìtera a Deus, in su capìtulu a s’acabbu, obrigat su letori a si fai unus cantu de preguntas asuba de su essi a su mundu, asuba de su mali e de su mudìmini de Deus. Edith Bruck at donau testimonia in sa carriera sua, e sighit a donai testimonia cun custu romanzu, de su valori de sa literadura chi no est romanzu sceti, ma aficu èticu e tzivili, memòria personali e colletiva de unu perìodu de sa stòria nosta chi no tocat scarèsciu, pruschetotu po is generatzionis de su benidori”.
“Est po custas arrexonis – at nau su presidenti de sa giuria Guido Conti – in lìnia fintzas cun is valoris èticus de su scritori Emilio Lussu e de sa literadura sua, chi su prèmiu ocannu est andau a sa scritora Edith Bruck e a su romanzu suu”
Sa giuria at bòfiu incingiai puru un’arreconnoscimentu a is giòvanus , donendi unu prèmiu speciali a“Nàccheras” de Ilenia Zedda imprentau de sa domu imprentadora DeA Planeta Libri.
Nàccheras est una stòria ambientada in una Sardìnnia antiga, arcana, casi chena de tempus, de seguru no folclòrica. Su romanzu suu si ponit preguntas asuba de una manera de fai narrativa de is generatzionis noas de scritoris chi tenint prus o mancu trinta annus, prus furriada a su passau chi no a su tempus de oi o a su benidori ,e chi agatat sèmpiri su favori de is letoris.
“Ilenia Zedda – at nau Guido Conti- est unu talentu chi eus a sighiri cun atentu in is annus imbenientis, cuntentus de ai sceberau sa prmu òbera sua e de dd’ai donau su prèmiu Emilio Lussu po sa Narrativa giòvanus”.
Ilenia Zedda, originària de Putumajore, in su mentris de sa premiatzioni at contau de comenti est nàsciu su romanzu, de candu teniat sexi annus e iat atobiau a Chiara Vigo, e de comenti cussu atòbiu dd’apat treulau sa vida, fueddendi de amori universali e particulari.
Primu classificau invècias po sa “Narrativa a fumetus” Andrea Ferraris, po sa graphic novel “Una zanzara nell’orecchio. Storia di Sarvarì” imprentau de Einaudi 2021, chi at rarriciu su prèmiu de sa giuria internatzionali ghiada de Àngel De la Calle “Po ai contau e pintau in manera dìliga, chi fait efetu e ti nci pigat, una stòria de paternidadi, chena de nc’arrui in sa retòrica, ma cumpartzendi s’alentu e is emotzionis prus fungudas. Po s’originalidadi stilìstica de su disinnu, chi fait a apretziai a prus livellus de letura, e po sa capatzidadi de ai scìpiu fundi traditzionis figurativas e còdixis narrativus, Ferraris at fintzas fatu un’omàgiu a personàgius de importu de su mundu de su fumetu, de Miyazaki a Calvin & Hobbes de Bill Watterson”.
Manuela Ennas
