Tando, premìtiu ca su sinnu chi at iscadenadu custu disacatu, custu disastru, est istadu sù de votare a Bersani in is primàrias, e chi una responsabilidade at tentu sa covardia, su derrotismu masochista e sa gana conservadora sèmpere prus crònica de sa parte istrinta de is
eletores de su contìnuum partitocràticu PD-SEL, custos sunt istados is riflessos pavlovianos chi ant sighidu:
1. Sa torrada de Zombie-Berlusconi;
2. “No bio s’ora a m’iscontriare cun Berlusconi” (Zombie-Bersani);
3. S’apoderamentu de su Porcellum, sù chi bolet nàrrere ca sa chirca de legitimidade de is candidaduras at a lòmpere non a su votu de su pòpulu ma a s’agradessimentu de is Secreterias de is partidos;
4. Is “parlamentàrias” de rìere chi ant fatu is Grillinos, cosa chi nde at bogadu calekisiat seriedade chi abarraiat ancora a cuddu progetu;
5. Sa crisi a sa thurpa de custu guvernu Monti; 6. Unu Parlamentu benidore ancora una borta inùtile e dannosu.
Tando, no nosi depimus abetare nudda de bonu, arribende.nde. Un’alternativa chi si biet est sà de istesiare, iscravare s’ispina a su PD e a is partidos traditzionales e nde fàghere una Lista tzìvica sarda aparicende un’eletzione populare aberta de is candidados cundunu Programa de Salude natzionale sarda in tres puntos:
A. Defesa a oltràntzia de s’Istatutu de Autonomia;
B. Guardiania lussiana in Parlamentu contra de dònnia tentativu autòritàriu e
C. Opositzione ferrintza a s’Agenda Monti e a calekisiat tentativu Sarba-Establishment e ochinde a is conditziones de vida de su pòpulu.
A sinunca, abarrare in domo cun provistas pro un’annu.
Alessandro Mongili
