Su peus est arribadu. Una alliàntzia de ferru de totu sa castixedda de manca e de is sustenidores suos at votadu pro s’Icona Màssima de sa nomenklatura, custu Bersani. Una persona brava, nudda de nàrrere, ma bòidu.Un’òmine de sa pàgina bianca formadu Porta a Porta. Unu chi no issèberat e no scioberat. De chie no ischimus si at a èssere Presidente de su Consìgiu, opuru Ministru, e cun chie, mascamente. Unu chi si creet e si bantat pro liberalizatziones chi sunt unu fallimentu. Unu mai coragiosu cando bi cheret, sèmpere prontu a s’acòrdiu, a su ribassu. Unu pro chie is reformas tocat a ddas fàghere cun chie ddas depet pagare. Duncas, no si faghent e no s’ant a fàghere mai.
E tando, su disisperu? No. Feti in Sardigna, sos votantes a is primàrias sunt calados de su 40%. Resistent is interessados a su sistema polìticu de sa Manca, feti che sienda pro si sistemare, e sos militantes chi bient in su Partidu una crèsia. Renzi no est arrennèschidu, pro sa debilesa de su programa econòmicu suo, “à la page” ma giài betzu, a mobilitare gente chi, a su disisperu, aiat votadu a Véndola. In prus, sa gente s’est abbigiada bene, at annotadu ca sa Nomenklatura at fatu de totu pro respìnghere a is votantes, a s’imbentare rèulas e reuleddas comente induna cassa a s’iscusòrgiu, e ddos ostacolare a votare.
Totus a nàrrere ca sunt istadas is primas “primàrias beras”, e de seguru già est berus a una parte proite bi fiant duas candidaduras beras, però est berus puru ca sunt istadas primàrias controlladas meda, a inue is votantes chi no si podiant controllare sunt istados bogados a curpos de fuste. E custos, a is eletziones beras, ant a votare chene de “preiscritzione” o àteru makìmine.
Alessandro Mongili
