Proite no si faeddat de Palestina in Italia?

No apo mai cumprèndiu proite sa chistione palestinesa m’interessat gai meda, e mi tocat su coro. M’arregordo bene cando b’est istadu su Ochimentu mannu, su degògliu emus a nàrrere in sardu, in Sabra e Chatila aintre de su 16 e 18 de Cabudanni de su 1982.

 

Tenia bint’annos e no fia in Itàlia, ma induna grandu tzitade europea. Cundun’amigu americanu ligia sa noa in “Le Monde” e issu in sa versione europea de su “New York Times”, chi si naraiat e si narat ancora “International Herald Tribune”. 3500 persones ochidas dae milìtzias filoisraelianas libanesas gràtzias a s’agiudu de s’armada israeliana chi tando ocupaiat Bèirut, sa tzitade de custos campos de disterrados. In su giornale americanu sa noa no bi fiat, in sù frantzesu fiat sa primu noa, e pro dies meda no si bidiat o intendiat àteru. Omines, féminas, pipieddos, gente betza. Totus in pari. Mortos. Chena piedade. Feti pro èssere palestinesos. A die de oe no mi ddu potzo iscarèschere, comente unu corpu chi m’at fertu s’ànima. Tremìgia e chimbechentos.

 

Duncas, sigo sèmpere is noas de cudda chistione. Ddas agato, is noas, in unos cantos giassos de internet, in su giornale israelianu “Haaretz”, in Al Jazeera. Prus pagu in s’imprenta italiana. A pitzus de sa chistione palestinesa in Itàlia nd’est caladu infatis unu silèntziu istrambu. Connoschende s’América, a su mancu pagu pagu, potzo nàrrere ca nde semus furriados comente fiat in América tando, difendende sèmpere e comuncu Israele. Ma in cue sa simpatia pro Israele no est cosa noa, tenet un’istòria longa e profunda. In Itàlia giài. E imoe in América sunt medas is boxes crìticas, comentzende dae Jimmy Carter, unu presidente betzu de is USA, fintzas a giornales importantes comente a The Washington Post.

 

M’apo a isballiare, ma in custu tabù giòvanu, reghente, deo ddoe bio su sinnu de su mancu de libertade e de autonomia de s’imprenta nostra, chi ti dda faghet bìere che eterodireta, pagu bona a informare, sighende tropu is inditos de su poderiu, e pagu professionale. Chi no mi faghet profetu a dda sighire.

 

Alessandro Mongili

 

Diventa anche tu sostenitore di SardiniaPost.it

Care lettrici e cari lettori,
Sardinia Post è sempre stato un giornale gratuito. E lo sarà anche in futuro. Non smetteremo di raccontare quello che gli altri non dicono e non scrivono. E lo faremo sempre sette giorni su sette, nella maniera più accurata possibile. Oggi più che mai il vostro supporto è prezioso per garantire un giornalismo di qualità, di inchiesta e di denuncia. Un giornalismo libero da censure.

Per ricevere gli aggiornamenti di Sardiniapost nella tua casella di posta inserisci la tua e-mail nel box qui sotto:

Related Posts
Leggi

Fortza e debilesa de Renzi

Matteo Renzi est su secretàriu nou de su Pd, e no at tentu nisciuna opositzione sèria a ddu…
Total
0
Share