S’eletzione de su Parlamentu nou càmbiat s’aera de sa natzione induna sulada. E como amus a abarrare fintzas a s’eletzione de is Presidentes de Càmara e Senadu indun’ispètzie de comèdia contìnua.
Sù chi at pèrdidu est istadu Bersani, cun Vendola. Pagu cosa de nàrrere: ant isballiau casi totu, però faende barra. Su problema est ca issos no boliant bìnchere, ma boliant e cherent sèmpere tènnere rexone! Mancari s’universu mundu si rivoltet contra de issos, sunt issos ìs chi betant sa beridade a custu mundu oprìmidu dae s’iscuriu.
Cun issos, ant pèrdidos is trombones de su giornalismu italianu, issos puru totu su tempus pontifikende, totu su tempus imparende cosa a is àteros, ma chentz’e tènnere mai nudda de imparare.
Infinis, pèrdidu ant is trasseris de domo nostra, chi si sunt murigrados is primàrias e parlamentàrias. Unoscantos e unascantas già si sunt aposentados giai in Montecitòrio e Palathu Madama, no s’ischet pro cantu. Però ant pèrdidu a su pròpiu. Ant pèrdidu sa face.
