S’Unesco at nau ca eja a sa festa de is candeleris che sienda de s’umanidadi. Duncas sa falada chi faint in Tàtari a mesaustu intrat in sa listra de su patrimòniu de is benis imaterialis chi depint essi amparaus paris a is àteras festa chi fant parti de sa “Rete delle grandi macchine a spalla italiane”. Est a nai: “I Gigli” de Nola, “La Varia” de Palmi e “La Macchina” de Santa Rosa de Viterbu.
Po sa primu borta, duncas, a essi connota che sienda de sa genti de su mundu est un’arretza, est a nai un’assòtziu chi est arrenèsciu a ponni imparis e a fai traballai aunidas prus comunidadis.
Crasi, mèrcuris su 12 de martzu, me in su Palàtziu de sa tzitadi, a is sesi de a merì ant a fai sa tzirimònia po s’intregu de su prèmiu chi no balit po Tàtari sceti, ma po fintzas po sa meria e totu s’arregioni puru.
A s’atòbiu nci ant a essi: Giuanni Frantziscu Ganau, su sìndigu de Tàtari; Dolores Lai, s’assessora a is Culturas; Sarbadori Spada de su “Intergremio Città di Sassari”; Patrìtzia Nardi, de su progetu anche su Segretàriu Generali de s’Unesco in Parigis; Giuanni Bonazzi, su dirigidori de s’Ufìtziu Patrimòniu Unesco de su Mibact.
