Sant’Efis de is miràculus. Poita est chi si ddus pedint

Si contat chi sa morti niedda siat lòmpia in s’Alighera in su mesi de maju de su 1652 a bordu de una nai innui ddoi fiat una mamaja, chi fiat mòvia de sa tzitadi de Terragona in Ispagna. S’epidemia in pagu tempus si fiat sprata in totu sa Sardìnnia, a primu in su cabu de susu e pustis in su cabu de giossu, a bellu a bellu in s’ierru e prus a lestru in s’istadi, faendi mortus in dònnia logu.

Is autoridadis tzìvilis de Casteddu, scìpia sa nova, po pregantai e tenni atesu s’impestu, luegu etotu iant fatu pregadorias a Santu Sebastianu e Santu Arrocu, amparadoris po maladias e epidemias, e fintzas a Sant’Efis, poita ca su santu, in antis de su martìriu suu, si contàt chi essit fatu un’arresa innui pediat a su Signori de amparai sa tzitadi de Casteddu de in anemigus, de fai acostai su pòpulu a Deus ponendi a un’ala is tiàulus, de fai sanai totu is malàdius chi iant a essi andaus in su logu innui dd’iant a ai interrau, de agiudai is casteddajus a si liberai de su perìgulu de su mari malu, de is caristias e de sa morti niedda.

Sa primu testimonia scrita in contu de Sant’Efis est sa “Passio Sancti Ephysii” chi est arribada finsas a nosu in unu Codixi Vaticanu Latinu, innui Marco, unu preìderu, contat de ai assìstiu a su martìriu de Efis, e chi issu, candu fiant po ddu degogliai, essit fatu custa pregadoria po sarvai Casteddu, ammostendi aici totu s’amori e sa stima chi teniat po custa tzitadi. De custa afetiada is studiosus no tenint seguresa, pruschetotu si pensat chi custa paristòria siat nàscia a s’acabbu de su Mesu Evu, sighendi s’esèmpiu de su martìriu de Santu Procòpiu, ca is duus contus tenint in comunu sentidus de importu.

Mancari no fatzat a ammostai chi siat berdadera tocat a nai chi unu fundu de beridadi ddu depat tenni, ca de insaras sa devotzioni de Casteddu a su santu s’est ammanniada, intrendi in relata cun sa traditzioni, sa fidi e su cultu religiosu de totu sa Sardìnnia. Torrendi a sa morti niedda, si narat chi siat intrada in Casteddu po mori de una peddi de ermellinu chi s’archipìscamu Bernardo de La Cabra si fiat fatu portai de una bidda giai impestada, e chi, segundu is cronacas, est stètiu puru su primu a morri po sa maladia. Est in custa circustàntzia chi sa tzitadi s’acàpiat a su santu cun una promissa solenni, faendi su votu de donai sa summa de centu scudus a sa crèsia de su santu, po ddu festai dònnia annu cun una celebratzioni manna, apariciada de sa cunfraria de su Gonfaloni, e portendi su santu de Stampaxi, logu innui ddu teniant impresonau, fintzas a Nora, logu innui ddoi fiat stètiu su martìriu.

Po afortiai custu impìnniu is autoridadis iant detzìdiu puru de portai sa stàtua de su santu de sa crèsia de Stampaxi in sa Seu, innui iat a essi abarrada a disponimentu finsas a s’acabbu de s’epidemia. Su Paba Innocenzo su de dexi, comenti arresurtat de unu decretu de su 27 aprili de su 1654, iat cuncèdiu s’indulgèntzia plenària a totu is fidelis chi iant a essi andaus in sa crèsia de Nora, fraigada in su logu de su martìriu, in sa dì de sa festa sua. Unu documentu de su 1657 contat de sa processioni a Nora cun su burtu de su santu in su 1955. Su miràculu perou su santu no dd’iat fatu leugu etotu, nci fiant bòfius una bella pariga de annus e sa morti niedda iat sighiu a fai morri genti, po sparessi a bellu a bellu in atòngiu.

A pustius de cuàturu annus duncas, in mesu a sa celebratzioni de su “Te Deum” in sa Seu sa tzitadi iat torrau gràtzias a Efis po dd’ai liberada de sa morti niedda e nc’iat torrau sa stàtua de su “protetori poderosu” a sa crèsia de Stampaxi. De insaras dònnia annu su primu de maju, dì sceberada comenti sìmbulu de spera e nascida noa, si torrat a arrepiti custu atu de devotzioni e sìnniu de fidi. Immoi tocat a biri chi Sant’Efis at a a ascurtai is chi ddi funt pedendi de liberai sa terra nosta de s’epidemia de coronavirus o chi mancai at a a intregai calincunu àtera sceda a is polìticus sardus chi funt preghendiddu.

Manuela Ennas

Diventa anche tu sostenitore di SardiniaPost.it

Care lettrici e cari lettori,
Sardinia Post è sempre stato un giornale gratuito. E lo sarà anche in futuro. Non smetteremo di raccontare quello che gli altri non dicono e non scrivono. E lo faremo sempre sette giorni su sette, nella maniera più accurata possibile. Oggi più che mai il vostro supporto è prezioso per garantire un giornalismo di qualità, di inchiesta e di denuncia. Un giornalismo libero da censure.

Per ricevere gli aggiornamenti di Sardiniapost nella tua casella di posta inserisci la tua e-mail nel box qui sotto:

Related Posts
Total
0
Share