Ite cabudanne diat pòdere èssere in Sardigna sena de su Cabudanne de sos poetas? E difatis ocannu puru, mancari in mesu a is dificurtades pro s’emergèntzia Covid-19, torrat in Sèneghe, de su 3 a su 6, unu de is prus atòbios literàrios pretziados de su setore. Custa, sa de XVI, at a èssere un’editzione unu pagu diferente de totu is àteras passadas, cun unu programma smenguadu, unu logu isceti pro ddoe aparitzare is atòbios – sa Pratza ananti de sa crèsia de Sant’Antonio – e una sèrie de giambamentos in sa manera de bi leare parte, chi ant a permìtere de respetare is disponimentos e is diretivas de prevenimentu de su Covid-19. Ma comente a semper at a èssere una festa nòdida de is poetas, de is artistas, e mescamente de totu sa comunidade chi isetat custu mamentu totu s’annu.
Is traballos ant a cumentzare cun s’incingiadura, in sa Domo de sa Poesia, de “La Sardegna inSegni”, una mustra de arte de is mastros intzisores istòricos de sa Sardigna cun bintises màgines chi contant s’istòria de s’intzisione sarda de is autores tra is annos ’60 e sa primu metade de is annos ’80: Gino Frogheri, Angelino Fiori, Ermanno Leinardi, Roberto Putzu, Igino Panzino, Giorgio Scano, Gabriella Locci, Paola Dessì, Italo Medda, Giuseppe Bosich, Primo Pantoli, Enrico Piras, De Gonare, Antonio Corriga, Giovanni Dotzo, Antonio Mura, Carmelo Floris, Nicolino Sirigu, Stanis Dessì. Sa mustra, a incuru de Sergio Flore, dd’at cuncordada s’assòtziu Perda Sonadora cun s’agiudu de su Museu Nivola de Orane, sa Comuna e sa Biblioteca de Ìsili, pro mèdiu de una collaboratzione chi est s’arresurtau profetosu de polìticas culturales cumpartzidas in ue si chircat de afortiare is relatas tra istitutziones culturales e comunidades de riferimentu pro sa valorizatzione de su patrimòniu locale.
Su nùmene de sa mustra sonat comente un’ispera pro chi is generatziones noas de artistas potzant rennovare sa resessida chi is mastros intzisores sardos ant lòmpidu a livellu europeu in sa primu metade de su Noighentos, contribuende gai a batire sa Sardigna cuntemporànea in su coro de sa dibata artìstica italiana e internatzionale de oe. E gai ant a sighire bator dies de poesia, mùsica, arte, pellìculas e laboratòrios pro pitzinnos, totus cosidos a pare e acapiados in calchi manera a su tema seberadu ocannu “Nois, s’Itàlia e su mundu”, pro marcare s’importu de s’iscàmbiu culturale e de is esperièntzias, e non solu literàrias, tra sa Sardigna e totu su chi dd’inghìriat. Pro lèghere totu su programma faghet a sighire su ligàmine https://www.settembredeipoeti.it/programma/. Intra de totu is chi ant a donare boghe a custa editzione, Franc Ducros, scritore, poeta e tradutore famadu chi torrat pustis de annos pro presentare in cumpangia de Mario Cubeddu “L’oubli er l’eclat”, una regorta noa chi collit trinta annos de produtzione poètica, de su 1986 a su 2016. Comente est de semper in s’intentu de is organizadores no at a mancare s’atentu pro sa limba sarda e tocat de reconnòschere chi custu fèstival, mancari is dificurtades de s’editoria e de custu setore, est abarradu fidele a su progetu de comintzu, avalorende sa chistione identitària in relata a sa sotziedade de oe, sena mai mancare in sa tarea sua e antzis ammanniende sa mirada. Un’esèmpiu, su de Sèneghe, de comente una bidda e unu fèstival literàriu potzant sighire a bìvere e fàghere cultura comente si spetat, sena peruna discòrdia.
Manuela Ennas
