Antoni Simon Mossa. Una letzione pro totus

Non penso chi un’artìculu miu siat bastante pro ammentare a Antoni Simon Mossa chi si nche mortu pròpiu a die de oe in su 1971, ma mancari at a serbire a ddi torrare gràtzias pro totu su chi at donadu a sa Sardigna. No est fàtzile a ddu pònnere a intro de una categoria petzi ca issu est istadu un’intelletuale, unu polìticu intra de is prus innovadores, unu giornalista e iscritore, un’architetu apretziadu meda, un’amantiosu espertu de limbas, de mùsica e de tzìnema. In custos ùrtimos annos in medas ant chircadu de arreguberare su pensamentu suo mescamente pro cantu pertocat sa polìtica, is sentidos de una forma prus moderna de sardismu, e su bisu suo de indipendèntzia pro sa Sardigna. Àteros imbetzes ant dedicadu is traballos insoru a torrare podere a s’idea de amparu chi issu teniat po su sardu e su catalanu de S’Alighera pro mèdiu de una polìtica linguìstica capassa de ddas batire a limbas normales de impreare in ogni setore de sa sotziedade, ca sena de un’identidade culturale e linguìstica diat a èssere difìtzile faeddare a unu pòpulu chi tenit bisòngiu de èssere ghiadu cara a s’isvilupu e a sa libertade.

Pro issu duncas sa limba fiat un’aina pro lòmpere a un’identidade natzionale, sena pro custu pensare de acorrare is sardos a intro de is làcanas insoru ma sighende s’àndala de is tempos chi mudant e aberrende sa relata cun is àteros pòpulos, ponende su èssere sardu a su tzentru de custa relata, sena de tènnere mìnima e sena de s’intèndere, naramus, periferia de su restu de su mundu. Fintzas in su traballu suo de architetu faghet a agatare un’echilìbriu ispantosu intre traditzione e limbàgios modernos, cun sa punna a chircare semper su fundòriu chi acapiat s’òmine a is àteros òmines e a is logos in ue abitare e crèschere in pare.

Difatis sa voluntade sua de istudiare in manera funguda sa cultura de is àteros pòpulos dd’aiat portadu a cumprèndere cantu siat de importu a mantènnere bias e apretziare ancora de prus s’identidade, is traditziones e sa limba sarda sena de ddas furriare a una faina de folclore. S’apentu de sa Sardigna, difatis, a pensamentu suo, diat dèpere èssere su de tènnere su ruolu de mediare cun totu is àteros pòpulos de su Mediterràneu. Su meledu de Simon Mossa, difatis, a is ogros nostros diat pàrrere iscritu pro oe, ca semus a intro de unu sistema in ue esistit una connessione semper prus manna tra is pòpulos ma semus ancora atesu de una tutela de is minorias ètnicu-linguìsticas. Però is ideas suas ant agiudadu a is sardos a si nd’ischidare e a ammanniare sa cussèntzia insoru e Simon Mossa nos at mustradu sa bia de sighire pro avalorare su connotu e su benidore de sa Sardigna. S’ispera est chi siant in medas a ischire portare a dae in antis sa letzione sua.

Manuela Ennas

Diventa anche tu sostenitore di SardiniaPost.it

Care lettrici e cari lettori,
Sardinia Post è sempre stato un giornale gratuito. E lo sarà anche in futuro. Non smetteremo di raccontare quello che gli altri non dicono e non scrivono. E lo faremo sempre sette giorni su sette, nella maniera più accurata possibile. Oggi più che mai il vostro supporto è prezioso per garantire un giornalismo di qualità, di inchiesta e di denuncia. Un giornalismo libero da censure.

Per ricevere gli aggiornamenti di Sardiniapost nella tua casella di posta inserisci la tua e-mail nel box qui sotto:

Related Posts
Total
0
Share