Sendi s’otu martzu sa Dì Internatzionali de sa fèmina apu sceberau de scriri de una sarda chi at tentu importu mannu in su tretu po sa conchista de is deretus. Seu fueddendi de Adelàsia Cocco.
Giai su nòmini s’arregordat un’àtera fèmina de importu de sa stòria de sa Sardìnnia, sa giughissa Adelàsia de Torres, ma de issa nd’apu a scriri un’àtera borta. Adelàsia Cocco fiat nàscia in Tàtari in su 1885 in una famìllia de intelletualis ca su babbu, Salvatore Cocco Solinas, fiat scritori e giornalista, amigu corali de Gràssia Deledda e de Angelo de Gubernatis. Adelàsia, ca custu fiat su disìgiu suu de candu fiat pitichedda, si fiat scrita a sa facultadi de Mexina e Chirurgia de s’Universidadi de Pisa. In su 1910 fiat torrada in Tàtari innui iat pigau sa làurea in su 1913 cun sa tesi intitulada “Potere autolitico del siero di sangue come contributo alle reazioni immunitarie” cun sa ghia de su professori Luisi Zoia, diretori insaras de s’Istitutu de patologia e clìnica mèdica de s’Universidadi de Tàtari.
Adelàsia est stètia sa segunda fèmina sarda a si laureai in Mexina a pustis de Paola Satta, laureada in Casteddu in su 1902. In su 1914 Adelàsia iat presentau sa dimanda po traballai comenti dutora de sa mùtua, su chi intalianu naraus medico condotto, in Barbàgia. Perou su prefetu de Nùgoro no iat firmau su decretu de nòmina, primau cun issa chi, mancai fessit fèmina, si fiat atrivida a pediri una cosa deaici. Issa iat sighiu a traballai in sa zona e sighendi is malàdius cun incuru mannu, a bellu a bellu ddi lfiat lòmpia sa stima de sa genti e su riconnoscimentu po su traballu suu, mancai issa apat sèmpiri contau de cantu siat stètiu difìtzili a si fai arrispetai in un’ambienti contràriu a is fèminas chi boliant bogai sa conca de su sacu, agatai sa libertadi insoru e otenni su deretu de fai su traballu chi ddis praxiat.
In su 1919 est stètia fintzas sa primu fèmina in Sardìnnia a pigai sa patenti automobilìstica, ca sa vetura ddi serbiat po andai de una bidda a s’àtera e po essi indipendenti. At cuncordau òberas e fainas de annestru sanitàriu candu teniat su rolu de ufitziale sanitàriu in Nùgoro e candu dd’iant nominada diretora de s’Istitutu provintziale de Igieni e Profilassi At collaborau puru cuns’Assòtziu de is dutoras in Mexina e Chirurgia, su chi oi connosceus cun su nòmini de Donne medico, sèmpiri cun sa tarea de su progressu de is fèminas in su mundu e su deretu de s’istrutzioni e de su traballu. Est morta in Nùgoro in su 1983, a s’edadi de 98 annus e de seguru est una figura chi iat a tocai a connosci de prus e mellus ca at inditau sa bia po medas de nosu.
Manuel Ennas
